Tuesday, May 10, 2011

book 23 | these dolls are made for talking.talk.

photos: various sites / vintage barbie dolls  / collage: y.sk
hit the ' play ' button:



Πρόσφατα η δεσποινίδα Μπέλλα κατάλαβε πως το αποτέλεσμα του ' δεν μιλάω ' μπορεί εύκολα να μετατραπεί από βολική συνθήκη σε μονάδα καταστροφής. Άπαξ και το κατάλαβε, άρχισε να το βλέπει παντού. Προχθές, επισκέφθηκε ένα γραφείο στο οποίο την κάλεσαν για να τους δείξει την καινούργια της δουλειά. Περιμένωντας σε μια αίθουσα απροσδιόριστης χρήσης (κάτι σαν προθάλαμος αναμονής αλλά και με κάποια λίγα γραφεία τριγύρω) παρατηρούσε το περιβάλλον και τους ανθρώπους του. Ένας νεαρός κύριος σε κάποιο απ' αυτά τα γραφεία της χαμογέλασε ένα σφιγμένο χαμόγελο και ήταν κάπως χλωμός.  Δεν μπορούσε παρά να συνεχίσει να τον παρατηρεί καθώς οι κινήσεις του ήταν λίγο νευρικές. Ήταν ελαφρώς ιδρωμένος, έπιανε την κοιλιά του και κοίταγε γύρω του προβληματισμένος. Της ξαναχαμογέλασε μισά, το ίδιο έκανε και στη συνάδελφο δίπλα του όταν ψιθυριστά τον ρώτησε ' τί έχεις? ', και αστραπιαία σηκώθηκε και χάθηκε πίσω από μια πόρτα που έγραφε ' meeting room '.  Η δεσποινίδα Μπέλλα κοίταξε την ώρα στο κινητό της, σταύρωσε τα πόδια της και χάζεψε τριγύρω αόριστα. Λίγη ώρα μετά, τέσσερα άτομα ήρθαν προς το μέρος της. Συστήθηκαν, έκαναν τις απαραίτητες χειραψίες και της έδειξαν τον δρόμο προς την πόρτα ' meeting room ' λέγοντας πως σε λίγο θα φτάσουν και οι υπόλοιποι αλλά μπορούμε να περάσουμε μέσα για να' μαστε πιο άνετα. Η δεσποινίδα Μπέλλα πήγε να πεί κάτι για το νεαρό που προηγήθηκε αλλά δεν τα κατάφερε γιατί οι τέσσερις την πολιορκούσαν με διάφορες ερωτήσεις για τον καιρό, την κίνηση, πόσο εύκολα ή δύσκολα έφτασε εκεί και άλλα. Μπήκαν στην αίθουσα και αφού κάθισαν και συνέχισαν με μια λιγότερο αμήχανη κουβέντα, η Μπέλλα παρατήρησε μια μικρή πόρτα πίσω από το μεγάλο τραπέζι ακριβώς απέναντι απ' την δική της θέση και πλάτη στους τέσσερις. Μερικά λεπτά αργότερα έφτασαν και οι υπόλοιποι και η συνάντησή τους ξεκίνησε με συστάσεις, χαμόγελα, παρουσιάσεις και επεξηγήσεις. Κάποια στιγμή κάποιος έβαλε και μουσική (δείγμα πως μάλλον θα καθίσουν αρκετή ώρα αφού το κλίμα ήταν ευχάριστο). Συχνά, εν μέσω της συζήτησης, η δεσποινίδα Μπέλλα κοίταγε προς την μικρή πόρτα. Δύο ώρες περίπου αργότερα, ακούστηκε έντονος μεταλλικός ήχος και μετά τρεχούμενο νερό. Η μικρή πόρτα άνοιξε και βγήκε ο νεαρός κύριος με βλέμμα χαμηλωμένο και χρώμα κανονικό πια. Οι συνδαιτυμόνες αντέδρασαν άλλος με απορία, άλλος με έκπληξη...τέλος πάντων με ποικίλους τρόπους. 

Ο νεαρός κύριος ψιθύρισε κάτι και εξαφανίστηκε πάλι αστραπιαία.


words: y.sk [ C. May 2011 ]

No comments:

Post a Comment